In deze aflevering gaat Paul Laseur in gesprek met Maurice Beijk. Aan het eind van vorige eeuw gooit Maurice alles om en start hij zijn missie duurzaamheid, of hoe hij het liever noemt: volhoudbaarheid. Als Rentmeester 2050 draagt hij deze missie dagelijks uit. Altijd vanuit een logische beredenering en geïnspireerd door de natuur. Toch blijft hij tegen veel systeemfalen aanlopen. Hij vertelt erover in deze aflevering. 

Hoofdkantoor ReintenInfra

Het gebouw wordt ook wel design by coincedence genoemd. Want de toeval bepaald hoe het gebouw eruit ziet. 80% van al het gebruikte materiaal is voortgekomen uit sloopwerken, waaronder het Erasmus Ziekenhuis in Rotterdam. Denk aan staalconstructies, trappen en kozijnen. Afval bestaat trouwens niet volgens Maurice: “Het zijn reststromen die we altijd integreren in nieuwe projecten. Dat doen we overigens samen met ketenpartners en concullega’s.”

Toch zijn projecten die 100% bestaan uit gerecycled materiaal nog niet haalbaar. De 20% nieuwe materialen van het ReintenInfra kantoorpand zijn vooral installatietechnisch. “De ontwikkelingen in de techniek gaan onwijs snel en zijn super innovatief. Daarnaast is het bekend dat het geen zin heeft om mechanische of elektronische materialen na 10 jaar te recyclen. De cyclus gaat heel snel.” Aldus Maurice.

Rentmeester 2050

Vanuit deze functie is hij full time bezig met uitdragen van een duurzame boodschap. Op de vraag of hij niet bij de vijand in dienst is getreden zegt hij stellig nee. “We dragen niet bij aan meer asfalt, maar zorgen vooral voor het onderhoud. We doen aan upcyclen en nemen ook aanbestedingen aan om bijvoorbeeld parkeerplekken te reduceren voor groen en speelplekken voor kinderen.”